Formaður LEB, Helgi Pétursson var gestur Sigmundar Ernis Rúnarssonar í sjónvarpsþættinum Mannamáli á Hringbraut fimmtudaginn 14. október sl.
Smelltu HÉR til að horfa á þáttinn
Það er búinn að ganga allur fjandinn á,“ segir Helgi Pétursson, betur þekktur sem Helgi Pé. Helgi hefur marga fjöruna sopið og segir frá mögnuðu lífshlaupi sínu í viðtali við Sigmund Erni Rúnarsson í þættinum Mannamál á Hringbraut. Þátturinn verður sýndur kl. 19:00 í kvöld, fimmtudag, og endursýndur kl. 21:00.
Helgi er í dag formaður Landssambands eldri borgara en þó er hann öllu þekktari sem tónlistarmaður og einn liðsmanna hljómsveitarinnar Ríó tríó. Ólafur Þórðarson var einn félaga Helga í Ríó tríó og æskuvinur. Ólafur lést árið 2011 eftir hryllilega árás af hendi sonar síns.
Missti stóran hluta af lífi sínu
Helgi segir að fráfall Ólafs hafi haft djúpstæð áhrif á líf sitt á marga vegu. Tónlistin, sem eitt sinn hafi verið hans ær og kýr, hafi horfið úr lífi hans.
„Músíkin fór. Hún hefur verið mjög stór partur af mér. Ég get ekki meir á því sviði og vil ekki blanda því einhvern veginn eða sjóða það upp í einhverju öðru því þetta var það sem við áttum sameiginlegt og maður getur ekki skáldað það upp eða betrumbætt það,“ segir Helgi.
Hann yljar sér við ljúfar minningar af tónleikum Ríó tríó. Hann og Ólafur áttu sérstakt samband. „Það var þetta augnablik þegar maður var að byrja telja í þá rétt teygði ég mig fram fyrir bassann og sá í augun á honum þarna hinu megin á sviðinu. Við kölluðumst alltaf á. Og þetta endurtekur þú ekki með neinum. Það er bara svoleiðis.“
Voru búnir að skipuleggja tónleikaferð
Helgi segir að áfallið renni honum seint úr minnum. „Maður á alltaf von á bílslysum eða veikindum eða einhverjum slíkum hlutum. En svona kjaftshögg er eitthvað sem glymur í hausnum á manni sem eftir er. Þetta var fyrir mig og fyrir okkur öll alveg gríðarlegt áfall og harmur. Við vorum náttúrulega búnir að þekkjast síðan við vorum 9 ára og áttum þetta sameiginlega „móment“ á milli okkar og vorum á fleygiferð að spila. Vorum búnir að plana tónleikaferð. Maður trúði þessu ekki til að byrja með en síðan náttúrulega tók við eftir þessi lega hans á Grensás,“ segir Helgi.
Í kjölfar hinnar hryllilegu árásar lá Ólafur inni á Grensás, endurhæfingardeild Landspítala, í rúmt ár þangað til hann lést. Helgi segist hafa heimsótt hann á nær degi hverjum.
„Mér fannst ég… ég gat ekki gert neitt annað en að koma til hans á hverjum degi, svo til, og gerði það. Til að byrja með hélt ég lengi vel að eitthvað myndi gerast og okkur var uppálagt að gera að tala ekki um hann heldur við hann þar sem hann lá. Ég fór með hann út í hjólastól í labbitúra og fannst hann stundum vera fylgjast með mér,“ segir Helgi.
„Auðvitað héldum við í vonina alveg hreint. Svo auðvitað smá rann upp fyrir manni að þessu myndi bara ljúka á einn veg,“ hélt hann áfram.
„Síðan kemur Óli“
Varðandi upphaf tónlistarferils síns segir Helgi að hann hafi sönglað og sungið frá því hann man eftir sér. Eftir að Ólafur kom í líf hans, í kringum níu ára aldur, hafi hins vegar allt breyst. „Síðan kemur Óli. Það var hús uppi á „túndru“ í gömlu húsi og þangað flutti Óli. Og þessi ljóshærði strákur, hann átti gítar. Það var stórmerkilegt. Við erum níu eða tíu ára gamlir þarna og byrjum strax að rótast saman og syngja,“ segir Helgi.